Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Melanii Burzyńskiej pn. „POEZJA ŻYCIEM PISANA”

Przegląd jest imprezą ogólnopolską w której biorą udział uczestnicy z całego kraju. Konkurs ma za zadanie pobudzanie aktywności twórczej w dziedzinie poezji. Ukazanie życia na wsi, jej bogactwa kulturowego, przemian zachodzących w „Małych Ojczyznach” oraz przyszłości polskiej wsi. Konfrontacja dorobku amatorskiej twórczości literackiej i próba określenia jej kondycji. Integracja środowisk literackich.

Pisarka ludowa. Żyła w latach 1917-2003 w Jaświłach. Przed wojną ukończyła 7 klas szkoły powszechnej oraz 3-letni kurs przy-sposobienia rolniczego. Dalszą wiedzę zdobywała poprzez samokształcenie.

Twórczość literacką rozpoczęła w latach pięćdziesiątych. Zadebiutowała w lubelskiej „Kamenie” w 1965 r. Należała do tych szczęśliwych autorów, których twórczość została zauważona niemal od pierwszej chwili, doceniona i uwieczniona drukiem. Jej utwory publikowano w wielu pismach m.in. w „Szpilkach”, „Gospodyni Wiejskiej”, „Chłopskiej Drodze”, „Tygodniku Kulturalnym”, ”Zielonym Sztandarze”, „Głosie Młodzieży Wiejskiej”, „Zarzewiu”, „Kontrastach”, „Gazecie Współczesnej” oraz antologiach: „Od Bugu i Tatr do Bałtyku”, „Wiersze proste jak życie”, „Wieś tworząca”, „Pogłosy ziemi”, „Antologia współczesnej poezji ludowej”.

Jest autorką tomików poetyckich „Poezja życiem pisa-na”, „Słowa jak chleby pachnące”, „Gałązka wrzosu” oraz fraszek „Uśmiech krzywej gęby”, „Wiersze wybrane”, pamiętnika „Szara przędza”, sztuk scenicznych („Ofiara Wandy”), bajek („Cudowny bijak”) drukowanych w antologiach, gawęd, opowiadań, satyr i pieśni, do których często sama komponowała melodię. Piosenka do słów Melanii Burzyńskiej „Gdybyś ty wietrze wiedział” była śpiewana m.in. przez Czesława Niemena, Stenię Kozłowską i Waldemara Grzecha.

Melania Burzyńska była bohaterką wielu audycji radiowych, czterech reportaży telewizyjnych, kilkunastu publikowanych w prasie.

Była wieloletnim członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych, a także Związku Literatów Polskich, uczestniczyła w pracach Klubu Poetów Ludowych. Udzielała się w Białostockim Towarzystwie Kultury, Związku Literatów Polskich i Kole Gospodyń Wiejskich w Jaświłach.

Melania Burzyńska za swą aktywność i bogatą twórczość otrzymała wiele nagród i odznaczeń, m. in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrną Odznakę „Zasłużony Białostocczyźnie”.

Tematyka poezji autorki jest szeroka i różnorodna. Interesowało ją codzienne życie wsi, ludzie, ich praca, radości i smutki, ale nie tylko. Refleksja poetki przekracza codzienne bytowanie:

Cóż ja prawem boskim i
ludzkim zaślubiona wsi z
kwitnącą gałęzią odłamanego losu szukająca
życzliwego pnia na jej
wszczepienie czy wydam
kiedy owoc?

(„Mój los” z tomiku „Gałązka wrzosu”)

W życiu i twórczości była bardzo związana ze swoją „Małą Ojczyzną” – Jaświłami, w których, pracując na roli i zajmując się rodziną, spędziła całe życie. Realne życie, bo inne życie Melanii to był świat książek i jej twórczości.